Parafia Rozniszew | Parafia rzymskokatolicka p.w. Narodzenia NMP w Rozniszewie

19 maja

Zatańczyć z Nim swoje życie

Przypomina mi się pewna modlitwa Madeleine Delbrêl (Noi delle strade): „Myślę, że Ty, Panie, być może masz już dosyć ludzi, którzy nieustannie mówią o służeniu Tobie z miną przywódców, o poznaniu Ciebie z profesorskim wyrazem twarzy, o dotarciu do Ciebie z zastosowaniem zasad sportowych, o miłowaniu Ciebie, jak się kochają znużeni sobą małżonkowie.

W dniu, w którym miałeś ochotę na coś innego, wymyśliłeś św. Franciszka i zrobiłeś z niego swojego błazna.

Pomóż także nam coś wymyślić, abyśmy byli ludźmi radosnymi, tańczącymi swoje życie z Tobą…”.

Zawsze jednak znajdzie się ktoś podobny do Mikal, córki Saula, która obserwując przez okno tańczącego i podskakującego przed Arką króla Dawida, gorszyła się i wzgardziła nim (por. 1 Krn 15, 29).

Madeleine Delbrêl była zdania, że „monotonia i nuda są tylko dla dusz podstarzałych”. Z pewnością nie odnosi się to do Maryi z Nazaretu.

Alessandro Pronzato – Światło na każdy dzień

Niedziela Zesłania Ducha Świętego. Rok B

PRZYJĄĆ TCHNIENIE DUCHA ŚWIĘTEGO

¹⁹ Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» ²⁰ A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. ²¹ A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». ²² Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! ²³ Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». (J 20, 19-23)

O co proszę?
O serce otwarte na przyjście Ducha Świętego i poddane Jego natchnieniom.

Lęk i zamknięcie apostołów uzmysławia mi, czym jest moje życie bez Jezusa i Jego Ducha (w. 19). Jestem zdolny otworzyć się na życie i na świat na tyle, na ile żyje we mnie moc Ducha Świętego. W nim żyję, poruszam się i jestem.
Jezus każdego dnia staje pośrodku moich przeżyć i doświadczeń i mówi do mnie: „Pokój tobie!” (ww. 19. 21-22). Chce mnie nawiedzać swoim pokojem i dawać mi swego Ducha radości, zwłaszcza gdy opanowują mnie lęki i duszą różne obawy.
Nie będę w stanie usłyszeć Jego głosu i przyjąć Jego Ducha, jeśli nie będzie we mnie doświadczenia przebywania z Jezusem. Od głębi mojej modlitwy Słowem zależeć będzie moja wrażliwość na Jego natchnienia w chwilach zmagań.
Jezus codziennie pokazuje mi swoje ręce i bok – znaki Jego życia i mocy (w. 20). Przywołam na pamięć chwile przygnębienia, w których namacalnie doświadczyłem Jego pociechy. Opowiem te sytuacje Jezusowi. Uwielbię Go za tamte dni.
„Weźmijcie Ducha Świętego…” (w. 22). Przedstawię sobie Jezusa, który przychodzi do Mnie, aby tchnąć we mnie swego Ducha. Uświadomię sobie, że tak samo zbliża się do mnie i mówi w każdej modlitwie, w sakramentach świętych. Mogę codziennie napełniać się Jego Duchem.
Duch Wszechmocny nie stanie się dla mnie mocą, jeśli Go nie przyjmę. Zdaje się na moją decyzję, nawet w tym, co dotyczy odpuszczenia grzechów (w. 23). Czy nie zaniedbuję Jego natchnień? Co mogę powiedzieć o mojej modlitwie osobistej, o moim życiu sakramentalnym?
Poproszę Jezusa, aby tchnął we mnie Ducha nieugaszonego pragnienia, bym zawsze Go pragnął i otwierał się na Jego moc. Będę trwał w modlitwie serca: „Jezu, pomóż mi kierować się natchnieniami Twojego Ducha!”.

Ks. Krzysztof Wons SDS

Nadchodzące Wydarzenia

Różaniec ze św. Ritą

Ukoronowanie Pana Jezusa cierniem

Możliwe, że zauważyłeś, iż często najmocniej ranimy tych, których najbardziej kochamy. Ci, którzy są najbliżej, najdotkliwiej od nas obrywają słowem, obojętnością lub gestem. Przypuszczalnie i w przypadku twojej rodziny jest tak, że wobec obcych potraficie być bardzo gościnni, niesamowicie życzliwi, obdarzacie każdego dobrym słowem, dzięki czemu ludzie mają o was jak najlepsze zdanie. Jednak sytuacja się zmienia, gdy zamkną się drzwi i zostajecie sami…

Prawdą jest, że gdy ktoś chce się otworzyć na drugiego, siłą rzeczy musi się zgodzić na to, że zostanie przez niego zraniony. Jeśli pragniesz obdarować sobą, powinieneś też z góry założyć, że w swojej słabości prędzej czy później kogoś zranisz. Niektórzy, przeczuwając to, zamykają się i próbują uciec w obowiązki zawodowe czy inne zajęcia, poświęcają wiele czasu na telewizję i internet. Wszystkie te czynności oddalają de facto konieczność wchodzenia w więzi osobowe. Tym sposobem przez unikanie rozmowy i filozofię życiową „jakoś to będzie” mnożą się niewyjaśnione nieporozumienia (bez próby znalezienia rozwiązania). Stworzenie pięknej relacji z bliskimi wymaga zaakceptowania faktu, że zranisz i zostaniesz zraniony.

Niech Chrystus cierniem ukoronowany pokaże ci, na czym polega prawdziwa miłość, a także ile ran jest w stanie znieść, aby dowieść, że jest ona prawdziwa. Na tyle będziesz prawdziwie kochał, na ile się otworzysz. Jednak wraz z otwartością staniesz się podatny na zranienie. Przyjmiesz to ryzyko, czy wolisz pozamykanie?

Ks. Teodor Sawielewicz - Różaniec w trudnych sprawach ze świętą Ritą

Codzienna modlitwa ku czci św. Rity

Oto przychodzę do ciebie, najdroższa św. Rito, która w sanktuarium w Cascii, gdzie czczone są twe doczesne szczątki, wylewasz na świat zdroje łask. Staję przed tobą, by złożyć ci codzienny hołd mojego serca, pełnego wdzięczności i poświęconego tobie.

Miłuję cię, św. Rito, patronko w sprawach trudnych. Ratuj mnie zawsze od nieodwracalnych skutków zła. Przyzywam cię, oblubienico Krzyża Świętego! Odsuwaj daleko ode mnie i od moich bliskich rozpacz, która jest śmiercią dla duszy. Sławię cię, o wzorze młodzieńczego wieku. Spraw, by młodzi ludzie nie wpadali w zasadzki niewiary i fałszywych wartości. Błogosławię cię, litościwa wspomożycielko nieszczęśliwych. Przybądź mi z pomocą w każdej potrzebie i nieszczęściu.

Wychwalam cię, o bohaterko wszelkiej cnoty. Wyproś mi łaskę naśladowania cię w łagodności, cierpliwości i miłości. W ten sposób z pewnością spodobam się Bogu i uczczę cię, która niczego innego nie pragniesz, jak widzieć Go wielbionego przez wszystkich. Kocham cię, moja najsłodsza patronko. Twemu wstawiennictwu powierzam wszystkie me największe nadzieje. Proś za mną Jezusa Ukrzyżowanego, u którego stóp przedstawiają cię na obrazach w chwili otrzymywania kolca z Jego cierniowej korony; módl się za mną i uproś mi przebaczenie mych grzechów.

Pozdrawiam cię, o słońce z Cascii, drogocenny klejnocie Umbrii, chwało zakonu augustiańskiego, jaśniejąca gwiazdo raju. Bądź dla mnie i dla moich bliskich przewodniczką w burzach życia, prowadź mnie do upragnionego portu nieba, ażebym mógł kochać cię i błogosławić oraz z tobą kochać i błogosławić na wieki miłosiernego Pana. Amen.

Homilia na niedzielę… przed niedzielą

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, rok B

Duch Święty w ekonomii zbawienia

Dz 2, 1-11; Ps 104; 1 Kor 12, 3b-7. 12-13; J 20, 19-23

Zielone Święta, jakie dziś obchodzimy, to początek nowej epoki, epoki mocy i świętości. To jedno z najbardziej radosnych świąt Kościoła. Oto w szumie wichru i językach ognia Duch Święty zstępuje na Apostołów, przemieniając ich do głębi. Oto Duch Święty, trzecia osoba boska, zstępuje na ziemię, aby dopełnić dzieła Chrystusowego.

Przepiękna jest dzisiejsza uroczystość. Jakże głęboka w swojej treści. O ile inne uroczystości są pamiątką, wspomnieniem dawnych wydarzeń, o tyle zesłanie Ducha Świętego jest rzeczywistością wciąż aktualną, stale dokonującą się w potężnym tchnieniu Bożym i w nadprzyrodzonym życiu łaski. Dlatego św. Augustyn mówi: „czym dusza dla ciała, tym Duch Święty dla Kościoła”.

Nie minie pół wieku od zesłania Ducha Świętego, a cały ówczesny świat przemieni się: tak uczone Ateny, jak i światowładny Rzym schylą dumne głowy przed Galilejczykiem. Basen Morza Śródziemnego zaroi się od gmin chrześcijańskich, aż po słupy Herkulesa rozbrzmiewać będzie imię Jezus. Zadrży Neron w swoim złotym domu na Palatynie przed wyznawcami „niejakiego Chrestosa” i zarządzi krwawe prześladowania.

Cesarz Dioklecjan przechwalał się publicznie, że jego wielkim sukcesem było całkowite wytępienie chrześcijan. Z tej okazji kazał nawet wybić medal z napisem Deleto nomine christiano („Zniszczono imię chrześcijanin”). „Lecz jakże się pomylił – napisze Tertulian. – Jak nas wytępiliście? Przecież to my, chrześcijanie, zapełniamy wsie, miasta i wasze rynki, jesteśmy wszędzie! A dlaczego? Bo Duch Święty daje nam moc, której żaden kat, żaden oprawca przezwyciężyć nie zdoła”.

Przypalany na ogniu św. Wawrzyniec tak zakpi z oprawców: „Już z jednej strony jestem usmażony, możecie mnie teraz obrócić na drugą stronę”. A św. Sebastian spojrzał odważnie na cesarza i powiedział: „Za ciebie, cesarzu, gotów jestem oddać krew i życie, ale nakazy mojego Boga są mi ważniejsze niż twoje”. Św. Agnieszka zachęcała oprawcę, który wahał się, czy ją ściąć: „Dlaczego zwlekasz? Ja bardzo tęsknię za Ojcem niebieskim”.

Drogie siostry, drodzy bracia, dzięki komu, dzięki czyjej pomocy pierwsi chrześcijanie nie bali się śmierci? Tym kimś był Duch Święty. Chrześcijaństwo ma już przeszło dwa tysiące lat. I spójrzmy na minione wieki. Potężne imperia legły w gruzach. Zginęły bez śladu cywilizacje i kultury. A Duch Święty nieustannie napełnia serca ludzkie mocą wiary i odnawia oblicze ziemi, naszej polskiej ziemi również. Duch Święty, Duch mocy i odwagi, żył i działał w Apostołach, żyje i działa nadal w Kościele. Żyje i działa w każdym z nas, wierzącym w Boga. To Duch Święty towarzyszy nam w życiu codziennym: w walce z pokusami, w walce o wszystko, co sprawiedliwe i dobre.

Pewnego razu prorok Ezechiel miał ciekawe widzenie odnoszące się do przyszłego królestwa Mesjasza – Jezusa Chrystusa. Zobaczył, jak spod progu Świątyni wytrysło źródło i z tego źródła popłynął strumień, który przekształcił się w wielką rzekę, a ona użyźniła pustynię i skierowała się do Morza Martwego, ożywiając jego wody, tak, że napełniło się ono rybami, a na brzegach zakwitły drzewa, wydając smaczne owoce (por. Ez 47, 2-12).

Czy można znaleźć obraz, który trafniej przedstawiałby efekty działania Ducha Świętego w człowieku? Można powiedzieć, że życie ludzkie jest pustynią, przez którą wszyscy idziemy. Gdybyśmy byli zadani tylko na siebie samych, to nasza dusza byłaby jak Morze Martwe. Na szczęście jest jednak inaczej, bo działa w nas Duch Święty. To On sprawia, że nasze życie staje się ziemią błogosławioną, wydającą wspaniałe owoce, jakimi są uczynki miłości Boga i bliźniego, uczynki ofiary i dobroci.

To Duch Święty – jak twierdzi św. Cyryl Jerozolimski – jest dla oczu duszy tym, czym jest światło dla oczu ciała. Dzięki światłu człowiek widzi to, czego w ciemności nie mógłby zobaczyć. Podobnie dzieje w duszy, w której zamieszkał Duch Święty. Wówczas człowiek ogląda świat w świetle nadprzyrodzonym, a to jest niezbędne do zbawienia. Mówiąc o działaniu Ducha Świętego w naszym życiu, zwróćmy uwagę jeszcze na jedną sprawę. Nie sądźmy, że Duch Święty cały zamknął się w wieczerniku apostolskiego Kościoła. Wszędzie bowiem, gdzie nasz umysł szuka Boga, a serce za Nim tęskni, jest Duch Święty, który za pomocą swojej łaski wszczepia człowieka w Chrystusa.

Duch Święty przybywa jako Nauczyciel ze swoim darami: rady, męstwa, bojaźni Bożej – i wspiera swoim działaniem wolę, aby dążyła do dobra. Wspiera również rozum, by przechodząc pomiędzy zasobami tej ziemi, nie uczynił ich celem ostatecznym, ale korzystał z nich, biorąc to, co jest dla niego konieczne i pożyteczne do życia.

Każdy wierzący chrześcijanin powinien pamiętać, że nigdy nie jest w życiu sam. Zawsze jest z nim Duch Święty, bo On jest zawsze tam, gdzie jest życie. Jest przy tobie Duch Święty choćby wtedy, gdy po ojcowsku troszczysz się o najlepszą przyszłość swojego dziecka, prowadzącą do zbawienia.

Drogie siostry, drodzy bracia, widzicie więc, że Duch Święty swoją mocą może przemienić do głębi osobę ludzką, jeżeli tylko człowiek pozwoli Mu działać. Św. Paweł, chcąc zachęcić chrześcijan z pierwszych wspólnot do tego, aby stały się posłusznymi narzędziami Ducha Świętego, pisze: „Nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego” (Ef 4, 30). A innym razem: „Ducha nie gaście” (1 Tes 5, 19). Św. Szczepan skierował do swoich oprawców słowa znane ze Starego Testamentu: „Wy się zawsze sprzeciwiacie Duchowi Świętemu” (Dz 7,51).

To prawda, że człowiek często się sprzeciwia Duchowi Świętemu. Dlatego pamiętajmy o tych upomnieniach: „Ducha nie gaście!”. „Nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego”.

Była wtedy małą dziewczynką, kiedy przyrzekła Panu Jezusowi, że w swoim życiu zawsze będzie podążać za natchnieniem Ducha Świętego, że spośród dwóch rzeczy dobrych zawsze wybierze tę, która bardziej podoba się Duchowi Świętemu. I co uczynił z niej Duch Święty? Uczynił ją świętą. Ta święta to św. Teresa od Dzieciątka Jezus.

Drogie siostry, drodzy bracia, a my, jak postępujemy? Bardzo często zamiast słuchać Ducha Świętego i poddawać się Jego natchnieniom, słuchamy raczej ducha tego świata, a także – co gorsza – ducha szatana. Amen.

Ks. Teodor Szarwark – Z domu ziemskiego do domu wiecznego. Homilie na niedziele i święta. Rok B

Watykan

Jasna Góra: 100. pielgrzymka Służby Zdrowia
O wielkiej tradycji polskiej opieki medycznej, konieczności obrony ludzkiego życia od poczęcia do naturalnej śmierci, o trosce o szacunek dla ludzkiej godności jako fundamencie opieki nad pacjentem przypomnieli na Jasnej Górze uczestnicy 100. pielgrzymki Służby Zdrowia. Czytaj wszystko
Włoch: boom turystyki religijnej, nie wystarczą zwyczajni przewodnicy
Włochy przygotowują się na wzrost zainteresowania turystyką religijną. Już teraz mamy do czynienia z 20-procentowym boomem, w przyszłym roku z okazji Jubileuszu sam Rzym spodziewa się napływu 32 mln pielgrzymów – mówi ks. Marco Fagotti z Krajowego Biura Duszpasterstwa Turystyki. Czytaj wszystko
Papież wzywa do gestów dialogu i odwagi budowania pokoju
Franciszek przypomniał o dramacie Ukrainy, a szczególnie o ostatnim krwawym ataku na Charków. Modlił się, by Duch Święty obdarzył rządzących odwagą podejmowania gestów, które doprowadzą do zakończenia tak wielu wojen. Czytaj wszystko
Papież zachęca do mówienia sobie nawzajem dobrych słów
O tym, że trzeba słuchać Słowa, żeby uciszyć w sobie plotki i czczą gadaninę mówił Franciszek w rozważaniu przed południową modlitwą Regina Caeli. Nawiązując do uroczystości Ducha Świętego przytoczył fragment niedzielnej Ewangelii o tym, że Pocieszyciel powie nam „o wszystkim cokolwiek usłyszał”. Czytaj wszystko
Papież w Zesłanie Ducha Świętego: potrzebujemy nadziei i perspektywy pokoju
Bardzo potrzebujemy nadziei i wzniesienia oczu ku perspektywie pokoju, braterstwa, sprawiedliwości i solidarności. Franciszek mówił o tym na Mszy z okazji uroczystości Zesłania Ducha Świętego. W papieskiej liturgii w Bazylice św. Piotra wzięli udział pielgrzymi z wielu krajów świata. Czytaj wszystko

KAI

Dz 2, 37-47: Duch Święty – źródło owocnego nauczania Piotra, Kreator Kościoła ja ko wspólnoty zbawienia
Tekst w przekładzie Biblii Tysiąclecia (wyd. 5) 37Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: «Cóż mamy czynić, bracia?» – zapytali Piotra i pozostałych Apostołów. 38«Nawróćcie się – powiedział do nich Piotr – i niech każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie w darze Ducha Świętego. 39Bo […]
Kielecka parafia Ducha Świętego przeżywała odpust parafialny
Licznie zebrani wierni uczestniczyli w uroczystościach odpustowych w parafii pw. Ducha Świętego w Kielcach. To jedna z nielicznych parafii pod tym wezwaniem w diecezji kieleckiej. Kolejna to Młodzawy, gdzie zarazem jest sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. The post Kielecka parafia Ducha Świętego przeżywała odpust parafialny first appeared on eKAI.
Bp Pindel: koronacja wadowickiego obrazu Matki Bożej była odpowiedzią na wieloletnie świadectwa wiernych
O tym, że koronacja wadowickiego obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy była odpowiedzią na wieloletnie świadectwa wiernych, dokumentujące cuda i łaski otrzymane za wstawiennictwem Matki Bożej przypomniał 19 maja bp Roman Pindel w bazylice w Wadowicach. Biskup bielsko-żywiecki sprawował Mszę św. w ramach przygotowania do 25. rocznicy koronacji cudownego obrazu. Duchowny zwrócił uwagę, że wydarzenie, które […]
Zakony Ameryki Łacińskiej: zreformujmy struktury, by odpowiadały dzisiejszej rzeczywistości
Do zreformowania zakonnych struktur, aby odpowiadały dzisiejszej rzeczywistości wezwała Latynoamerykańska Konfederacja Zakonna (CLAR) w dokumencie „Życie zakonne – ku życiu synodalnemu i misyjnemu”. Został on pomyślany jako wkład w prace Synodu Biskupów nt. synodalności i przesłany do jego Sekretariatu Generalnego w Rzymie. The post Zakony Ameryki Łacińskiej: zreformujmy struktury, by odpowiadały dzisiejszej rzeczywistości first appeared […]
Bp Ważny zachęcał kobiety do kształtowania chrześcijańskiego feminizmu w świecie
Do kształtowania chrześcijańskiego feminizmu w świecie – „by swoją kobiecą inność, wyjątkowość podkreślać i nią żyć” zachęcał na Jasnej Górze uczestniczki 5. Ogólnopolskiej Pielgrzymki Kobiet bp Artur Ważny z Sosnowca. Spotkanie odbyło się w uroczystość Zesłania Ducha Świętego i było czasem uczenia się ufności Bogu. Przebiegało pod hasłem: „Pójdę ufna za Tobą” a jedną z […]

Niedziela

5. Ogólnopolska Pielgrzymka Kobiet
Do kształtowania chrześcijańskiego feminizmu w świecie - „by swoją kobiecą inność, wyjątkowość podkreślać i nią żyć” zachęcał na Jasnej Górze uczestniczki 5. Ogólnopolskiej Pielgrzymki Kobiet bp Artur Ważny z Sosnowca. Spotkanie odbyło się w uroczystość Zesłania Ducha Świętego i było czasem uczenia się ufności Bogu. Przebiegało pod hasłem: „Pójdę ufna za Tobą” a jedną z […]
Duch Święty – kim jest najbardziej tajemnicza Osoba Trójcy Świętej?
Czy faktycznie jest równy Ojcu i Synowi? Jak działa? Czym są dary Ducha Świętego? Dlaczego tak mało o Nim wiemy? Duch Święty to niezaprzeczalnie najbardziej tajemnicza Osoba Trójcy Świętej. Jest niewidoczny jak wiatr, a jednak działa.
Mówmy o pokoju tym, którzy chcą wojny
Duch Święty działa w nas jako mocna i łagodna obecność - mówił papież Franciszek w homilii wygłoszonej podczas Mszy św. w uroczystość Zesłania Ducha Świętego w bazylice św. Piotra w Watykanie. Dlatego „nie poddajemy się, ale nadal mówimy o pokoju tym, którzy chcą wojny, o przebaczeniu tym, którzy sieją zemstę, o gościnności i solidarności tym, […]
Kto usuwa krzyże i atakuje wolność religijną - ten atakuje naszą cywilizację
Ktoś, kto chce usuwać krzyże, kto atakuje wolność religijną, atakuje także naszą cywilizację, która jest najbardziej życzliwa człowiekowi - mówił w niedzielę prezes PiS Jarosław Kaczyński.
Matko w Studziannej na krześle siedząca, módl się za nami...
Cudowny Obraz został 18 sierpnia 1968 r. ukoronowany papieskimi koronami przez Ks. Kard. Stefana Wyszyńskiego Prymasa Polski, oraz Ks. Kard. Karola Wojtyłę i Ks. Bpa Piotra Gołębiowskiego, Administratora Diecezji Sandomierskiej. W tym czasie wizerunek zaczął być nazywany obrazem Matki Bożej Świętorodzinnej.

Gość Niedzielny

Jedyna taka noc w roku
W tym roku Noc Muzeów odbyła się 18 maja. W sobotę Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu odwiedziły tłumy gości.
Czuwanie modlitewne w radomskiej katedrze
- Postawmy nasze stopy na fundamencie Chrystusa, a wówczas nasze życie stanie się radosne - zachęcał Tomasz Węgrzyn z Wrocławia, który uczestniczył w spotkaniu w Wigilię Zesłania Ducha Świętego w katedrze Opieki Najświętszej Maryi Panny. Spotkanie zainaugurowało przy okazji Tydzień Ewangelizacyjny w Radomiu.
Ministranci wybiegli na parkiet
Poznaliśmy rozstrzygnięcia XXII Mistrzostw Ministrantów Diecezji Radomskiej w Halowej Piłce Nożnej. Zwycięzcy pojadą na Mistrzostwa Polski Liturgicznej Służby Ołtarza w Halowej Piłce Nożnej o Puchar "Króluj nam, Chryste".
Coraz więcej młodych garnie się do Skautingu Europejskiego
Ponad 7 tys. członków liczy Federacja Skautingu Europejskiego w Polsce. Poinformował o tym Jakub Rożek, ustępujący przewodniczący stowarzyszenia.
500 lat modrzewiowej świątyni
Od 6 lat proboszczem w Skotnikach nad Pilicą jest ks. Piotr Popis, były maratończyk, piłkarz i misjonarz w Zambii.